امروزه مطالبه اجرت المثل منحصر به طلاق به درخواست زوج نیست و زن در هر زمان می تواند اجرت المثل خود را مطالبه کند حتی در حالتی که طلاق به درخواست زن باشد.
زن مکلف است از شوهر خود تمکین اعم از عام و خاص نماید. اما یکسری از کارها وظیفه شرعی و قانونی زوجه نیست مانند آشپزی کردن،ظرف شستن و…. اگرچه در عرف جامعه ایرانی زنان به طور رایگان این قبیل کارها را انجام می دهند. بنابراین زن باید ثابت کند که در منزل زوج این قبیل کارها که از وظایف وی نبوده است را با عدم قصد تبرع و با دستور همسر خویش انجام داده است .
چگونه اجرت المثل خود را مطالبه کنیم؟
برای این کار لازم است ابتدا از طریق دفاتر خدمات قضایی دادخواست خود را به طرفیت زوج به دادگاه خانواده محل سکونت خویش تقدیم نماییم،پس از ارجاع پرونده به دادگاه ،قاضی در صورتی که زن را محق بداند قرار ارجاع امر به کارشناسی جهت تعیین میزان اجرت المثل را صادر می نماید.
اجرت المثل را کارشناس مربوطه براساس یکسری معیار ها تعیین می نماید بنابراین اجرت المثل زن ها با یکدیگر برابر نیست.
مواردی مانند تحصیلات،وضعیت اشتغال،تعداد وضع حمل زوجه و… در تعیین اجرت المثل موثر است.
در صورتی که زن از تمکین اعم از عام و خاص استنکاف ورزد و ناشزه محسوب شود، و مرد نیز حکم الزام به تمکین را از دادگاه دریافت کرده باشد،باز هم به زن اجرت المثل تعلق می گیرد.
به طور کلی اکثر دادگاه ها به درخواست اجرت المثل زوجه رای مثبت می دهند،لکن برخی از شعب معتقدند که در عرف جامعه ایرانی زنان به صورت رایگان کارهای منزل را انجام می دهند،مگر اینکه زن بتواند ثابت کند که با دستور زوج و بدون قصد تبرع کارهای منزل را انجام داده است.
در حالتی که زن نتواند اجرت المثل خود را بگیرد ،می تواند نحله را دریافت کند ،نحله در حالتی به زن تعلق میگیرد که اجرت المثل تعلق نگرفته باشد.